Portland: Verzet tegen Trump, ICE en Project 2025

📍 Inleiding: Wat heeft Portland met ons te maken?

Je zit in Crooswijk, drinkt je koffie, scrollt door je feed. Tussen de memes en muziek zie je beelden van demonstranten in Portland, Oregon. Pepperspray. ICE-agenten. Een vrouw met een bord: “We are not your enemy.” En je denkt: wat gebeurt daar? Waarom zou ik me druk maken om een stad aan de andere kant van de oceaan?

Maar wat daar gebeurt, raakt aan iets groters. Aan hoe macht werkt. Hoe protest klinkt. Hoe gemeenschappen zich organiseren. En hoe een president zijn stempel probeert te drukken op de publieke ruimte. Dus ja—Portland gaat ook over ons. Over hoe we samenleven, hier in Rotterdam, in Delfshaven, in de zorg, in de klas, op straat.

🔥 Wat is er aan de hand in Portland?

Sinds begin juni 2025 zijn er dagelijkse protesten bij het ICE-detentiecentrum in South Waterfront, Portland. ICE staat voor Immigration and Customs Enforcement, een federale dienst die zich bezighoudt met het opsporen en uitzetten van mensen zonder geldige verblijfsstatus.

Wat begon als een vreedzame sit-in groeide uit tot een ritueel van verzet. Mensen blokkeren de ingang, zingen, bidden, schilderen. Soms met z’n tienen, soms met honderden. En dan komen de federale agenten. Niet de lokale politie, maar troepen gestuurd door president Trump. Met pepperspray, traangas, rookgranaten.

De burgemeester van Portland? Die wil ze niet. De gouverneur van Oregon? Die heeft ze juridisch proberen te blokkeren. Maar Trump zet door. Want volgens hem is Portland “een oorlogsgebied” en zijn de demonstranten “binnenlandse terroristen”.

🧠 Waarom protesteren mensen?

Het verzet is gelaagd. Het gaat niet alleen over migratie. Het gaat over:

• Menselijkheid: Veel demonstranten vinden dat ICE mensen behandelt als nummers, niet als mensen. Ze protesteren tegen deportaties, familieontwrichtingen, en detentie zonder proces.
• Autonomie: Portland wil zelf bepalen hoe ze met migratie en veiligheid omgaan. De federale troepen worden gezien als een inbreuk op lokale democratie.
• Symboliek: ICE staat voor een bredere politieke agenda—een die draait om controle, uitsluiting en angst. Het verzet is ook een afwijzing van die ideologie.
• Trump zelf: Voor veel mensen is Trump niet zomaar een president, maar een symbool van autoritaire macht. Zijn stijl, zijn taal, zijn beleid—ze roepen weerstand op.

🏛️ Waarom doet de lokale overheid mee aan het verzet?

Dat is opvallend: het zijn niet alleen burgers die protesteren. Ook de lokale overheid verzet zich. Waarom?

• Juridisch: Volgens de Amerikaanse grondwet valt de Nationale Garde onder gezag van de gouverneur. Trump probeert dat te omzeilen. Oregon zegt: “Dat mag niet.”
• Praktisch: De burgemeester van Portland zegt: “We kunnen dit zelf aan.” De federale troepen maken het alleen maar erger.
• Moreel: Lokale leiders willen hun burgers beschermen tegen wat zij zien als buitensporig geweld. Ze kiezen voor zorg boven controle.

📆 Hoe lang duurt dit al?

De protesten begonnen op 4 juni 2025. Inmiddels zijn we vier maanden verder. En ze gaan door. Soms klein, soms groots. Maar altijd aanwezig. Als een soort ademhaling van de stad.

🧬 Wat zegt dit over macht?

Wat hier speelt is een botsing van wereldbeelden:

Trump & federale troepen Portland & demonstranten
Controle Zorg
Angst Solidariteit
Hiërarchie Gemeenschap
Beeldvorming Lichaam en aanwezigheid

Trump gebruikt federale troepen als politiek ritueel. Hij laat zien: “Ik heb de macht.” Maar Portland antwoordt met een ander ritueel: aanwezigheid, zorg, verzet. En dat is krachtig.

🎭 Hoe ziet dat eruit?

De protesten zijn visueel geladen. Denk aan:

• Maskers met teksten als “I am undocumented and unafraid.”
• Straattekeningen van handen die elkaar vasthouden.
• Muziek, dans, gebed—als vormen van verzet.

Het is geen chaos. Het is choreografie. Een stad die haar waarden uitdrukt in ritme, kleur en beweging.

📚 En Project 2025?

Achter dit alles ligt een beleidsplan: Project 2025, opgesteld door The Heritage Foundation. Het is een blauwdruk voor een radicale herstructurering van de Amerikaanse overheid. Wat staat erin?

• De president krijgt volledige controle over alle federale agentschappen.
• Onafhankelijke instanties worden afgeschaft.
• Tienduizenden ambtenaren worden vervangen door loyalisten.
• Klimaatbeleid, LGBTQ-rechten en mediavrijheid worden teruggeschroefd.

Het is een plan dat doet denken aan autoritaire regimes. En de protesten in Portland zijn een directe reactie daarop.

🧓 Generaties in botsing

Wat hier ook speelt, is een generatiedrift. Jongere mensen verzetten zich tegen de waarden die Trump vertegenwoordigt: controle, uitsluiting, patriarchale macht. Ze kiezen voor zorg, gemeenschap, inclusie.

En dat raakt aan onze eigen stad. Aan hoe jongeren in Rotterdam zich organiseren. Hoe ze protesteren, zorgen, bouwen. Hoe ze hun eigen narratief schrijven.

🌍 Waarom is dit relevant voor Rotterdam?

Omdat macht niet alleen in Washington woont. Macht zit ook in systemen, in taal, in beeldvorming. En verzet ook.

• In de zorg: Hoe gaan we om met mensen zonder papieren?
• In het onderwijs: Welke verhalen vertellen we over migratie?
• In de media: Wie krijgt een stem?

Portland laat zien dat verzet niet altijd groots hoeft te zijn. Soms is het een bord. Een lied. Een aanwezigheid. En dat is iets wat we hier ook kennen.

✊ Slot: Wat doen we ermee?

Dit artikel is geen oproep tot actie. Het is een uitnodiging tot reflectie. Tot gesprek. Tot verbeelding.

Wat als we Portland zien als spiegel? Wat als we de beelden van pepperspray en protest gebruiken om onze eigen stad te bevragen?

Wat als we, net als Portland, kiezen voor zorg boven controle? Voor gemeenschap boven uitsluiting? Voor ritueel boven repressie?

Dan is Portland niet ver weg. Dan is Portland hier. In Crooswijk. In Delfshaven. In ons.