Paramaribo, 7 september 2025 — Terwijl de zon opkomt boven de Surinaamse hoofdstad, verzamelen families, culturele groepen en beleidsmakers zich op het Onafhankelijkheidsplein. Vandaag is het de Dag der Migranten, een dag die sinds 2019 jaarlijks wordt gevierd op de eerste zondag van september. Geen officiële vrije dag, maar wel een dag van diepe betekenis: een moment waarop Suriname haar unieke migratiegeschiedenis eert en haar multiculturele identiteit viert.
Een land gebouwd op migratie
Suriname is een land waar vrijwel iedereen een migratieverhaal heeft. Van de oorspronkelijke bewoners — de inheemse volkeren — tot de Afrikaanse tot slaaf gemaakten, Hindoestaanse en Javaanse contractarbeiders, Chinese handelaren, Nederlandse boeren (de Boeroes), en recentere migranten uit Haïti, Venezuela en Brazilië. Elk van deze groepen heeft bijgedragen aan de opbouw van Suriname, en de Dag der Migranten is bedoeld om die gezamenlijke geschiedenis zichtbaar te maken.
Advertentie
De dag werd ingesteld door de Nationale Commissie Herdenking Jubileumjaren, met als doel om een overkoepelende viering te creëren die recht doet aan alle migratiegolven, zonder dat elke groep een aparte vrije dag krijgt. Het is een dag van verbroedering, niet van afscheiding.
President Simons: “Onze grootste opdracht is eenheid”
Hoewel er nog geen officiële bevestiging was voorafgaand aan de dag, hield president Jennifer Simons vanochtend een krachtige toespraak waarin ze opriep tot nationale eenheid. “Onze grootste opdracht is om te zorgen dat iedereen zich goed voelt in ons land,” sprak ze. “We moeten voor elkaar zorgen, ongeacht onze achtergrond. Diversiteit is geen last, maar een kracht.”
Simons benadrukte dat Suriname niet alleen moet terugkijken, maar ook vooruit moet denken. Ze verwees naar het Nationaal Migratiebeleidsplan 2024–2030, dat dit jaar werd gelanceerd in samenwerking met de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM). Dit plan moet zorgen voor veilige, ordelijke en humane migratie, met aandacht voor arbeidsmarktparticipatie, integratie en acceptatie van nieuwkomers.
Een dag vol kleur, muziek en verhalen
Op het Onafhankelijkheidsplein was het een feest van herkenning en ontmoeting. Javaanse dansgroepen, Hindoestaanse muziekbands, Chinese kalligrafiekunstenaars en Afro-Surinaamse drumbands wisselden elkaar af op het podium. Kinderen droegen traditionele kleding en vertelden in korte presentaties over hun voorouders. De geur van roti, saté, pom en loempia’s vulde de lucht.
Ook het Nationaal Archief was aanwezig met een informatiebeurs, waar bezoekers konden bladeren door oude scheepslijsten, migratiecontracten en foto’s van de eerste migranten. “Het is belangrijk dat jongeren weten waar ze vandaan komen,” zei archivaris Mariska Jubitana. “Niet om in het verleden te blijven hangen, maar om hun plek in het heden te begrijpen.”
Kritische stemmen: inheemse perspectieven
Hoewel de dag in het teken staat van verbinding, is er ook ruimte voor kritische reflectie. Inheemse leiders benadrukken dat zij geen migranten zijn, maar de oorspronkelijke bewoners van het land. “Wij zijn niet gekomen, wij waren er al,” zei Granman Lesley Artist van de Lokono-gemeenschap. “Migratie mag gevierd worden, maar niet ten koste van onze rechten.”
De Dag der Inheemsen, die op 9 augustus wordt gevierd, valt samen met de Javaanse Immigratiedag. Dit leidt soms tot spanningen, maar ook tot dialoog. President Simons erkende in haar toespraak expliciet de unieke positie van inheemse volkeren en riep op tot versnelling van de wettelijke erkenning van hun grondenrechten.
De Boeroes: Nederlandse migratie in Suriname
Een bijzondere groep die dit jaar extra aandacht kreeg, zijn de Boeroes — afstammelingen van Nederlandse boeren die in 1845 naar Suriname kwamen. In juni werd hun 180-jarige vestiging groots gevierd in het district Saramacca, met een kranslegging, fotoboeklancering en zelfs een herdenkingsmunt. De Boeroes benadrukken dat ze zich Surinamers voelen, en dat hun verhaal deel is van het grotere geheel.
“Wij zijn geen buitenstaanders,” zei Boeroe-vertegenwoordiger Jan van Aalst. “Onze voorouders kwamen hier met hoop en hebben meegebouwd aan dit land. Vandaag vieren we niet alleen onze geschiedenis, maar ook onze verbondenheid met alle andere Surinamers.”
Wens van meneer Soemo: wijsheid voor Suriname
In de geest van reflectie en verbinding sprak ook meneer Soemo, bekend van zijn platform Soemo’s WijsNieuws, een boodschap uit aan het volk:
“Op deze Dag der Migranten wens ik Suriname en alle Surinamers veel wijsheid toe — wijsheid om te erkennen, te verbinden, en samen verder te bouwen. Moge deze dag niet alleen een herinnering zijn aan waar we vandaan komen, maar vooral een kompas voor waar we samen naartoe willen.”
Zijn woorden resoneerden met velen, en werden gedeeld op sociale media als een oproep tot bezinning en samenwerking.
Een dag die blijft groeien
Hoewel de Dag der Migranten nog jong is, groeit de betekenis ervan elk jaar. Steeds meer scholen, media en gemeenschappen nemen deel aan de viering. Het is geen dag van slachtofferschap, maar van kracht, trots en toekomstgerichtheid.
Suriname laat met deze dag zien dat migratie niet alleen een historisch feit is, maar een levend verhaal — een verhaal dat ons verbindt, uitdaagt en inspireert. En dat verhaal wordt vandaag, op 7 september 2025, met open armen gevierd.
Soemo’s WijsNieuws 
Plaats een reactie